สูงสุดที่รัฐฉาน พาเที่ยวงานครบรอบ 70 ปี ดอยไตแลง

ทริปลากยาวขึ้นเหนือ สู่แดนรัฐฉาน วันนี้เราจะข้ามประเทศกันอีกครั้ง

หลังจากจบทริปลาวไป ในใจก็ค้างคา มีอาการคัน อยากหาทริปมันส์ๆลุยอีกสักที
จึงเกิดทริปนี้ขึ้น!!

ไอ้เราก็ใจง่าย ไม่หาข้อมูลไรเลย ตอบตกลงทันที

พึ่งมารู้ว่าทริปนี้ ถนนหนทางก็ใช่ย่อย แต่เราจะค่อยๆฝอยไปทีละเสต็ปก่อน

วันแรก นัดเจอกันที่ ปตท.บางปะหัน 9 โมง ด้วยความที่เราเป็นคนตรง ก็มาก่อนเวลา 7.50 ก็มาถึงแล้ว

แต่ฝ่ายคนชวนกว่าจะโผล่มา ราวๆ 9 โมงครึ่ง - -" จะถึงเชียงใหม่กี่โมงกันละเนี่ย ลุยๆๆๆ

ระหว่างทาง กทม.-เชียงใหม่ ขอไม่ฝอยอะไรมากมาย มาถึงได้ก็บุญแล้ว

รอบนี้ถือว่าทำเวลาได้ดี ออก 10 โมง ถึง 2 ทุ่ม ใช้เวลาประมาณ 10 ชม. (พักรวมๆไม่เกิน 3 ชม.)

มาถึงก็สุ่มหาของกินก่อน ขับผ่านสีแยกหนองหอย แวะมาที่ร้านนี้ หม่าล่าเด้าลิ้นนมโต สาขา2

อากาศหนาวๆต้องหาอะไรอุ่นๆกินให้อิ่มท้องและสายตา....

เเมนูนี้ชื่อว่า "หม่าล่า" ลักษณะเหมือนหมูปิ้งเสียบไม้ แต่เด็ดตรงที่ทาน้ำมันงาชั้นดี

และโรยเครื่องเทศนานาชนิด ให้รสชาติ เผ็ดแบบแสบๆปลายลิ้น

หลังหนังท้องตึง หนังตาเริ่มหย่อน ก็มองหาที่พักที่ไม่ไกลจากระแวกนั้นมาก

ราคาคืนละ 800 แต่เนื่องจากเราไปถึงก็ประมาณ 5 ทุ่มกว่า เลยลองต่อเหลือ 600 (ไม่รวมอาหารเช้า)
ก็โอเครนะ มีแอร์ wifi น้ำอุ่นพร้อม คืนนี้เข้านอนฝันดี พรุ่งนี้ตื่นเช้ามาลุยรัฐฉาน

ตื่นแต่เช้าตรู่ 8 โมง วันนี้เราจะออกเดินทางสู่ดอยไตแลง

โดยได้ผู้ร่วมทางพิเศษ มา 2 คนต่างวัย น้องต่อ (21) และลุงซ้ง (65)
เมื่อมากันครบ ก็ได้เวลาลุย โดยเราใช้เส้นทาง เชียงใหม่-แม่ริม 107 มุ่งสู่ ถนน 1095 แม่มาลัย-ปาย

โค้งนี้สวยงาม เลยแวะจอดถ่ายซะหน่อย

ระยะทาง 200 กว่ากิโล บนทางเขาลาดชัน ฝ่าฟันอุปสรรคหลากหลายโค้ง เมื่อมาถึงด่านตรวจ
ก่อนเข้าปาย พี่ทหารแวะทักทายและแนะนำให้จอดพักก่อนด้วยความหวังดี

แวะถ่ายคู่เซเลปคนดัง คุยอะไรก็ไม่ตอบสักคำ เฮ้อ

หลังจากมาถึงปาย เราก็แวะพักกินข้าวกันก่อน เหลือกัน 3 หน่อ
พราะลุงซ้งแกขับไปรออยู่ที่ ปางมะผ้า เรียบร้อยแล้ว (ซีซีน้อย แต่แซงทุกคัน)

ข้าวซอย และ หมูผัดพริกแกง

ก่อนจะข้ามไปฝั่งพม่า เราต้องแวะมาทำเอกสารที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งจะอยู่ช่วงโค้งที่จะไปวัดถ้ำลอด

(ซอยตรงป้ายเหลืองๆเข้าไปนิดเดียวเจอบ้านไม้เก่าๆ)

ด้านในจะมีจะมีเจ้าหน้าที่ SSA คอยแนะนำว่าต้องทำอย่างไรบ้าง
โดยเราต้องยื่นบัตรประชาชน ก็จะได้เอกสาร ให้เขียนชื่อ-นามสกุล-อายุ รุ่นรถที่ใช้ข้าม ทะเบียน

(เอกสารที่ใช้แต่ละปีไม่เหมือนกันดังนั้นควรเตรียมสำเนาเผื่อไว้ให้ครบดีกว่า)
เมื่อเขียนข้อมูลครบ ก็ยื่นให้เจ้าหน้าที่ประทับตรา ก็ถือว่าเสร็จสมบูรณ์

หลังจากได้เอกสารมาพร้อมแล้วก็ได้เวลาเดินทางต่อจุดหมายอยู่ไม่ไกล

ระหว่างทางก็ต้องผ่าน ร้านจ่าโบ ในตำนาน รอบนี้แอดมินมาเป็นครั้งที่ 2 แล้ว
แต่ด้วยที่เราต้องเร่งทำเวลา เลยได้แค่แวะถ่ายรูป เดี๋ยวขากลับจะแวะมากินกัน

หนทางนั้นบอกเลยไม่ง่ายอย่างที่คิด เส้นทางจากนี้ไป ต้องผ่านด่านทหารตรวจถึง 5 ด่าน
โดยถนนจะค่อยๆเปลี่ยนไป จากทางลาดยาวดีๆค่อยๆเปลี่ยนเป็นทรายฝุ่นแป้งหนาๆ ร่องหิน ร่องดิน
ออกตัวก่อนว่า แอดมินไม่ใช่สายนี้เลย โดนหลอกมาเชือดอีกแล้วสิเรา
ที่เห็นในภาพคือล้มกลิ้งมาแล้วทีนึง ทริคการขึ้นที่นี่ แนะนำใส่เกียร์ 1 รอบไม่เกิน 4000 ไปได้หมด

ช่วงนี้จอดรอกระบะหลายคันที่ติดแหง๊กขึ้นไม่ได้อยู่นานเหมือนกัน

ฝุ่นหนาขนาดไหนลองดู

ไปไม่ไหวก็ต้องค่อยๆเข็นไป

ตอนแรกก็สงสัย เห็นสายวิบากมากันหลายคัน ตอนนี้เก็ทละ...
ระยะทางไม่ไกล มีหลายๆคันล้มลุกคลุกคลานอยู่บ้าง เราใช้เวลาหลายชม ในที่สุดก็มาถึงซะที
"ดอยไตแลง" สูงสุดแดนรัฐฉาน

ปล. หญิงสาวในรูปไม่ได้มาด้วยกันนะฮะ

เรามาถึงลานกว้างหน้าโรงเรียน ก็จะเจอนักเที่ยวหลากหลายมากางเต็นท์กัน
มีทั้งมอไซค์ รถ กระบะ 4wd off-road มากันเพียบ จึงตั้งหลักปักฐานกางเต็นท์กันตรงนี้แหละ

อาหารแถวนี้ ก็จะมี ก๋วยเตี๋ยว ตามสั่ง อื่นๆตามปกติ แต่สังเกตว่าคนที่นี่จะนิยมใส่ผักกระหล่ำ
ลงไปด้วยเหมือนแถบภาคเหนือบ้านเรา แม่ค้าที่นี่พูดไทยได้นะ แต่ก็มีบางร้านฟังยากอยู่เหมือนกัน

บรรยากาศสองข้างทาง ผู้คน ร้านรวงเยอะแยะมากมาย

ณ ตอนแรก กางเต็นท์อยู่ด้านบน แต่เจอกลุ่มบุคคลที่ตระเตรียมเครื่องเสียงพร้อมหน้าจอชุดใหญ่
เราก็เข้าใจว่าจะฉายหนังกางแปลน ที่ไหนได้ เพลงกระหึ่มยาวไปทั้งคืน
เลยขอลี้ภัยมานอนด้านล่างดีกว่า

สำหรับห้องน้ำจะอยู่ที่โรงเรียนด้านบน เนื่องจากคนมากันเยอะจะเข้าทีก็คิวยาวไป

ถึงทั้งตัวนี่มีแต่ฝุ่นเต็มตัว แต่ก็ยอมตัดใจ ซักแห้งนอนไปเลยละกัน

เศษฝุ่นบนพื้นทราย ไม่มากมายเท่าหมู่ดาว

อยากเห็นทางโหดขนาดไหน ชมคลิปได้เลยจ้า

วันที่ 3 รีบจัดแจงเก็บของให้เรียร้อยเพื่อความสะดวก
วันนี้ถือเราจะมาชมพิธีสวนสนามฉลองวันชาติไทยใหญ่ ของครบรอบ 70ปี รัฐฉาน

ภายในงานก็จะมีการสวนสนามให้ได้ชมกัน

นอกนั้นก็จะมีแสดงโชว์เพื่อรำลึกถึงอดีต

แสดงทักษะการต่อสู้ระยะประชิด

สาวๆแต่งตัวชุดสีสันสดใสมาร่วมงาน

นอกจากนี้ก็จะมีพิพิธภัณฑ์ที่รวบรวมรูปถ่ายจากประวัติศาสตร์ไตยไว้ด้วย

หลังเยี่ยมชมงานได้สักพัก ก็ได้เวลาเดินทางกลับ เพราะเราต้องเร่งทำเวลา
แต่ก็ไม่ลืมที่จะแวะกินก๋วยเตี๋ยวจ่าโบ่อย่าที่เคยบอกไว้

ใครมาถึงต้องลองจริงๆนะ อาหารอร่อย ราคาแค่หลักสิบ แต่วิวหลักล้าน

หลังกินอิ่มเสร็จ ก็แยกย้ายกันตั้งแต่ปากทางออกถ้ำแม่ละนา เหลือ 2 หน่อต้องเร่งทำเวลา

เพราะแพลนกันว่าคงวิ่งลากยาวจากที่นี่ไปถึงเมืองตากเลย โหดไปไหม!!

มื้อสุดท้ายก่อนหมดวัน

แต่ด้วยถนนหนทางที่ต้องเจอทั้งทางฝุ่นหนาเตอะ เมื่อพ้นมาก็เจอทางโค้งบนเขาอีกนับร้อย
แถมด้วยสภาพที่ไม่ได้อาบน้ำมาร่วมสองวัน และการวิ่งช่วงกลางคืนบนถนนที่ค่อนข้างมืดมิด
ประกอบกับอากาศทีึ่เย็นยะเยือก แถมเหนือ่ยมา่ทั้งวัน จึงตัดสินใจว่าแวะพักที่ลำปาง
ดีกว่า จึงได้มาพักที่โรงแรม นครเถิน ในราคาคืนละ 400 บาท
หลังอาบน้ำเรียบร้อย หัวถึงหมอน ก็หลับเป็นตายกันเลยทีเดียว